پدربزرگش از فیلسوفان سرشناس و پدرش از بانکداران معروف بود. اگر پدرش را نخستین پشتوانه اقتصادی او بشماریم که او را با خود به سفرهای متعددی می‌برد و بعدها نیز به نقاط دور و نزدیک می‌فرستاد، باید از مادرش به عنوان پشتوانه هنری‌اش یاد کنیم.
فلیکس مندلسون بارتولدی (Felix Mendelssohn Bartholdy) نخستین درس‌های پیانو را از مادرش فرا گرفت. خانواده یهودی‌تبار او به کیش پروتستان گرویده بودند و روزهای یکشنبه در خانه خود کنسرت‌های مجلسی ترتیب می‌دادند. در همین کنسرت‌ها بود که فلیکس 9 ساله اولین تلاش‌هایش در موسیقی را اجرا می‌کرد.
مندلسون بارتولدی هنوز ۱۸ سالش نشده بود که در سال ۱۸۲۶ در تالار بزرگ خانه پدری‌اش در برلین، پیش‌درآمدی که بر سروده «رویای شب تابستانی» شکسپیر ساخته بود را با همکاری ارکستر بزرگی اجرا و رهبری کرد.
فلیکس مندلسون خانواده‌اش را بسیار دوست می‌داشت و تا ۲۹ سالگی رابطه تنگ و پیوسته‌ای با پدر و مادرش داشت.
در سال ۱۸۳۷ با سسیل رن ازدواج کرد و با همسر خود خانواده گرمی با ۵ فرزند تشکیل داد. او در ۲۶ سالگی رهبر برجسته‌ترین ارکستر آلمان آن زمان در لایپزیگ شد و در ۳۴ سالگی در سال ۱۸۴۳ نخستین دانشکده موسیقی آلمان را در همان شهر بنیاد نهاد.
در روز ۱۴ مه سال ۱۸۴۷ خواهرش فانی، به ناگاه درگذشت. به محض شنیدن خبر مرگ خواهر، فلیکس مندلسون گوشه‌گیری اختیار کرد و در ۴ نوامبر همان 1847، درحالی که ۳۸ سال بیش نداشت، سکته کرده و درگذشت.
آنچه فلیکس مندلسون را ماندگار و از دیگر آهنگسازان بنام متمایز ساخته، یکی پرکاری و پرباری او در ساختن سمفونی‌ها، قطعات گوناگون برای پیانو و ویولون و همچنین اوراتوریوم‌هایی هستند که شاید بتوان آنها را به اپراهای مذهبی معنی کرد.
مندلسون همچنین کاشف آثار ناشناخته باخ هم هست، یعنی کسی که شخصیت برجسته باخ را با اجرا و رهبری آثار او مانند اپرای مذهبی "متی" در کشورهای گوناگون اروپایی به همگان شناساند.
هرچند مندلسون را پیرو مکتب رومانتیسم در موسیقی می‌دانند، یعنی سازنده آثاری هدفمند و دارای پیام شخصی آفریننده آن، ولی او همواره از حیث سبک و سیاق به مکتب کلاسیک وفادار ماند.
از آثار ماندگار او می‌توان از مجموعه ۸ جلدی ترانه‌های بی‌کلام، اپرای مذهبی پولس رسول و سمفونی‌های اسکاتلندی و سمفونی مشهور به پروتستان‌ها نام برد
